Hoe vaak ik de laatste tijd schrijf? Vaker dan eerst. Hoe lang ik per keer schrijf? Bedoel je aan één stuk door? Een paar minuten? Ik weet niet hoe het met jou zit, maar het laatste jaar was een aardige uitdaging. Thuis aan het werk, iedereen tegelijk thuis. Heel veel afleiding. En hoe doe je dat dan, schrijven met kleine kinderen?

De ideale werksituatie

In een normale — of ideale — werksituatie heb je een prettige werkplek met een goed bureau, een fijne stoel en lekkere koffie. Goed licht, niet te warm, niet te koud. Het liefst alles verstelbaar en in te richten naar eigen smaak. En vooral prettige achtergrondgeluiden en niet te veel lawaai. Werken met kleine kinderen zorgt dan wellicht voor enige onbalans …

Thuiswerken anno 2020

Als er in 2020 iets is veranderd, is het wel de ‘normale werksituatie’. De kinderopvang ging dicht, de scholen gingen dicht, we mochten niet meer naar het werk. Dus zaten de meeste mensen thuis. Met z’n allen. Of juist helemaal alleen, vast ook geen pretje. Maar thuiswerken werd een ding.

Kantoor op zolder

In mijn geval ben ik het thuiswerken wel gewend. Mijn kantoor is een prettige omgeving, met een goed bureau, een fijne stoel, lekkere koffie en prettig licht. Het kantoor is op zolder, waar mijn man en ik allebei onze eigen werkplek hebben aan een langgerekt werkblad.

Tussendoor schrijven

Vóór 2017 werkte ik thuis en mijn man op kantoor. Nog zonder kinderen. Lekker rustig. (Soms iets té.) Toen dat jaar ten einde liep, was er één toevoeging aan ons gezin. Een kleine meid. Ik werkte in die periode als de baby sliep en dat werkte prima, want ze sliep nog heel veel. Later werkte ik ook af en toe als ze wakker was, of ging ik een tijdje minder werken.

Schrijven met kleine kinderen geboren

2019 gaf ons een tweede gezinsuitbreiding en toen werd het thuiswerken en het schrijven met kleine kinderen echt geboren. Gelukkig werd er door beide jongedames nog steeds veel geslapen. Dus het werken ging vrijwel ongestoord verder. Maar hoe ouder baby’s worden, hoe minder slaap ze nodig hebben, en hoe meer omgevingsgeluid een thuiswerkende ouder erbij krijgt.

Veranderingen blijven

In 2020 zou onze oudste voor het eerst naar de peuterspeelzaal gaan. Dat soort momenten zijn zowel spannend als bevrijdend, omdat je dan je handen weer vrij hebt voor andere dingen. (Het tweede kind, je eigen werk, bijslapen … ) Ik denk dat ze ongeveer 3 of 4 keer geweest was toen corona ons land bezocht. In maart gingen we in lockdown en moesten ook de scholen en kinderopvangcentra dicht.

Werkplek of speellokaal?

Thuis werken en zeker schrijven met kleine kinderen terwijl je allebei aan het werk moet, kan best pittig zijn, niet? Gelukkig hebben wij een goede werkplek op zolder, waar ook genoeg speelmogelijkheden zijn voor de kinderen. Toch zijn niet alle dagen even rustig en komt er lang niet zo veel werk op een evenzo efficiënte manier uit mijn handen.

Hoe doe je dat, schrijven met kleine kinderen?

Hoe doe je dat dan, thuiswerken, schrijven met kleine kinderen? Geen idee. Je roeit met de riemen die je hebt. Je werkt als ze slapen, je hoopt dat ze veilig naar opa en oma, de oppas of de opvang kunnen. En als dat niet kan, werk je ’s avonds, of probeer je ze te leren om zelf te spelen.

Leren werken/leren spelen

Dat is overigens een van de voordelen van kinderen met thuiswerkende ouders: ze zijn wel thuis in eigen omgeving met ouders die aanwezig zijn (zij het af en toe op automatische piloot), maar tegelijkertijd leren ze ook zelfstandig spelen.

Hoe doe jij het? Let me know!

En als thuiswerker, als schrijver zelf, hoe ga je ermee om? Met het dubbele gevoel en het schuldgevoel over het wel, maar toch niet aanwezig zijn?

Laat me weten hoe jij omgaat met werken en/of schrijven met kleine kinderen. Heb jij nog tips? Laat hieronder gerust een reactie achter — en je hoort weer van mij!